...حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مُوسَى الرِّضَا عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع أَنَّهُ دَعَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ عَلِيٌّ ع عَلَى أَنْ تَضْمَنَ لِي ثَلَاثَ خِصَالٍ قَالَ وَ مَا هِيَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ لَا تُدْخِلُ عَلَيْنَا شَيْئاً مِنْ خَارِجٍ وَ لَا تَدَّخِرُ عَنَّا شَيْئاً فِي الْبَيْتِ وَ لَا تُجْحِفُ بِالْعِيَالِ قَالَ ذَلِكَ لَكَ فَأَجَابَهُ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع.[1]
شیخ صدوق در کتاب «عیون اخبار الرضا علیه السلام»، از امام رضا از پدرشان از پدرانشان (علیهم السلام) نقل کرده است:
مردی علی بن ابی طالب (علیه السلام) را (به خانه اش) دعوت کرد.
امیر مؤمنان به او فرمودند: «به شرطی که سه چیز را برایم تضمین کنی!»
مرد گفت: آن شرط ها چیست، ای امیر مؤمنان؟[2]
حضرت فرمودند:
«1- از خارج (از منزل) برایمان چیزی نیاوری،
2- آن چه در خانه داری را از ما دریغ نکنی،
3- (به خاطر ما) در حق خانواده ات اجحاف[3] ننمایی.»
مرد گفت: تضمین می کنم. علی بن ابی طالب (علیه السلام) نیز دعوتش را پذیرفتند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نظر شما